Jacob Wetterling.

Dzisiaj przedstawię Wam historię 11-letniego Jacoba Wetterlinga. Jacob urodził się 17 lutego 1978 roku w  St. Joseph w Minnesocie, a jego rodzice nazywali się Patty oraz Jerry Wetterling. Miał trójkę rodzeństwa o imionach, Emily (najstarsza z rodzeństwa) Carmen i Trevor. Ulubionym daniem Jacoba był stek, ulubionym kolorem był niebieski, a jego najlepszym przyjacielem był Aaron Larson, najbardziej lubił oglądać football (Vikings byli jego ulubioną drużyną) oraz chciał wiązać przyszłość z tym sportem.

Jacob zaginął 22 października 1989 roku. Ten dzień, nie zapowiadał nic złego, była piękna pogoda, nie było zbyt chłodno, ojciec wraz z Jacobem wstał rankiem i poszli na ryby. Wrócili w południe na mecz drużyny Vikings, co było ich rodzinną tradycją. Po meczu ojciec wraz z synami grali na podwórku w football. Koło 18 rodzice poszli na kolacje do znajomych, mieszkających około 20 minut drogi od nich. Nie zamierzali być tam szczególnie długo, więc postanowili zostawić dzieci same w domu. Tamtej nocy ich najstarsza córka nocowała u koleżanki, a do Jacoba chciał przyjść kolega Aaron. 

Kiedy rodzice znaleźli się u znajomych, zadzwonili do dzieci, żeby upewnić się, że wszystko w porządku. Jacob i Aaron mieli swoje zajęcia, ale w pewnym momencie, wpadli na pomysł, że chcieliby obejrzeć jakiś film, więc Trevor zadzwonił do rodziców z pytaniem, czy mogą pojechać do sklepu na rowerach, wypożyczyć film. Od sklepu dzieliło ich niewiele, ale mama, zważając na to, że robi się ciemno, zabroniła chłopcom jechania do sklepu, więc Trevor chciał porozmawiać z tatą, który zawsze był bardziej uległy w stosunku do chłopców i pozwolił im na jechanie do sklepu, powiedział im tylko żeby wzięli latarkę i od razu po wypożyczeniu filmu, wrócili do domu. Zanim jednak wyjechali, poszli do domu sąsiada i zostawili najmłodszą siostrę pod opieką sąsiadki (córki która opiekowała się dziećmi i zgodziła się popilnować dziecka). Po około 15 minutach dojechali do sklepu, wypożyczyli film i zaczęli wracać. Kiedy znajdowali się około 2 minuty od domu, zatrzymał ich nieznajomy mężczyzna, był ubrany w całości na czarno, oraz miał na sobie czarną maskę. Napastnik powiedział, że ma broń, kazał im zsiąść z rowerów i rzucić je do pobliskiego rowu, a potem wszyscy położyli się twarzami do dołu na ziemi. Napastnik podszedł do Trevora i zapytał go, ile ma lat, Trevor odparł, że ma 10 lat, napastnik powiedział mu, że ma biec w stronę lasu i nie odwracać się, ponieważ jak się odwróci, to ten go zastrzeli. Trevor pobiegł w stronę lasu i napastnik został z dwoma chłopcami, kazał im wstać, przyjrzał się im twarzom i wtedy powiedział Aaronowi to samo co Trevorowi. Napastnik został sam z Jacobem.

miejsce, w którym widziano Jacoba ostatni raz

Aaron biegł jak najszybciej potrafił aż do momentu kiedy dogonił Trevora, wtedy schowali się w krzakach i odwrócili się, ale na drodze już nikogo nie było, więc postanowili jak najszybciej pobiec do domu. Udali się do domu sąsiada i chaotycznie opowiadali córce sąsiada zdarzenie, które miało miejsce. Dziewczyna zawołała swojego ojca, który zadzwonił do rodziców chłopca i powiedział im, żeby jak najszybciej przyszli do domu, ponieważ Jacob zaginął, później powiadomiono policję o zdarzeniu, wyjaśnił co się stało, później podał telefon Trevorowi, aby on opowiedział szczegóły, Trevor powiedział, że mężczyzna był ubrany na czarno, był niski, krępy oraz miał chrapliwy głos, opowiedział również, co Jacob miał wtedy na sobie, była to czerwona kurtka hokejowa z metalowymi guzikami. Kiedy policjanci przyjechali na miejsce, zaczęli przesłuchiwać chłopców, niestety policjanci im nie uwierzyli. Poszukiwania zaczęły się o 22:45, w przeszukiwaniu terenu zaczęli brać udział sanitariusze, policjanci, strażacy oraz helikoptery. Zostały znalezione jedynie ślady Jacoba, na tej drodze, na której został uprowadzony. Sąsiad mieszkający w tej okolicy nie został przesłuchany, nie wiedział nawet o tym, że takie poszukiwania trwają w okolicy jego domu, w pewnym momencie obudziło go szczekanie psa, wyjrzał przez okno i zobaczył ludzi, którzy grzebią w okolicy jego drewna, ponieważ myślał, że może ktoś chce go okraść i zadzwonił na policję, która poinformowała go o zdarzeniu. Sąsiad poinformował policję, że jedyną nietypową rzeczą, która się zdarzyła na tej drodze, był samochód, który zawracał na jego podjeździe, co zdarzało się bardzo rzadko, ponieważ była to polna droga, nie zapamiętaj ani koloru auta, ani marki samochodu. Informacje na następny dzień, zaczęły się rozprzestrzeniać, zaczęły być nagłaśniane w mediach. 

poszukiwania chłopca

sąsiad - Dan Rassier

Policja dostawała mnóstwo zgłoszeń, poszukiwania były intensywne, ale niestety nie przyniosły żadnych skutków. W 2004 roku ta sprawa została przekazana innemu policjantowi i według niego podejrzanym, który prawdopodobnie miał coś wspólnego z tą sprawą był Dan Rassier, ponieważ chłopcy zeznali, że nie widzieli samochodu i że napastnik był na piechotę, więc według niego, musiał zrobić to ktoś, kto miał taką możliwość, czyli osoba mieszkająca w okolicy i od tego momentu, był na głównym celowniku policji. 30 czerwca 2010 roku, policja zdecydowała się przeszukać jego posiadłość. Poszukiwania były intensywne, przeszukano nawet miejsce, w którym jego rodzina wyrzucała popiół, ale nic nie znaleźli. Dan Rassier był we wszystkich gazetach i telewizji, jako główny podejrzany mimo braku dowodów, co zniszczyło mu życie. W 2015 roku, pojawił się nowy podejrzany Danny Heinrich, który był przesłuchiwany wcześniej, ale został oczyszczony z jakichkolwiek zarzutów, jednak policjanci postanowili przyjrzeć się Danny'emu Heinrichowi, który w momencie zaginięcia chłopca mieszkał w Paynesville jakieś 30 minut drogi od domu Wetterlingów. 

Danny Heinrich

W 1990 roku został ponadto oskarżony o porwanie i wykorzystanie innego 12-latka, ale nie znaleziono wtedy wystarczających dowodów, żeby go oskarżyć i został wypuszczony z aresztu. Okoliczności sprawy, były praktycznie takie same, ponieważ mężczyzna również był ubrany na czarno, miał maskę i zaciągnął chłopca do samochodu, potem kazał mu biec w stronę lasu i nie odwracać się, bo w innym wypadku go zastrzeli.  W 2015 roku policja przebadała DNA sprawcy, które pobrała ze śladów znalezionych  na koszulce 12-latka porwanego 9 miesięcy przed zaginięciem Jacoba. DNA pasowało do Heinricha, ale sprawa się przedawniła i nie można było go oskarżyć. Przeszukano jednak dom Heinricha. Znaleziono u niego segregatory ze zdjęciami nagich dzieci. W październiku 2015 53-latek został aresztowany za posiadanie dziecięcej pornografii. W trakcie kiedy czekał na wyrok w sprawie pornografii, została mu zaoferowana ugoda obrończa, że jeżeli przyzna się do morderstwa i porwania Jacoba, nie będzie za to skazany. W dniu 6 września 2016 roku przyznał się do uprowadzenia i zamordowania Jacob’a. Jednak w wyniku ugody nie został oskarżony o morderstwo, ale otrzymał wyrok 20 lat pozbawienia wolności za posiadanie pornografii dziecięcej. Mężczyzna powiedział, że w dniu w którym doszło do tragedii błąkał się bez celu, wtedy zobaczył trzech młodych chłopców na rowerach, postanowił zaparkować samochód, ukryć się i poczekać aż wrócą. Kiedy wyszedł na drogę zrobił to, co zostało opisane przez Travora i Aarona. Kiedy został sam z Jacobem, skuł go kajdankami i wsadził do samochodu, jeździł z chłopcem po okolicy, który siedział na miejscu pasażera i kazał się mu schylić, aby nikt go nie widział. Postanowił pojechać do miasta, w którym mieszka, tam pojechał do odludnego miejsca. Kazał chłopcu wyjść z samochodu, rozebrać się oraz się dotykać. Zgwałcił go. Nagle usłyszał radiowóz, pomyślał, że są to ludzie, którzy szukają go w sprawie zaginięcia chłopca, nie chciał, żeby chłopiec był w jego obecności, kiedy policja jest w pobliżu, dlatego go zabił. Zakopał ciało, a rok później, postanowił je przenieść w inne miejsce, gdzie ciało leżało, przez 21 lat. Mężczyzna doprowadził śledczych do miejsca w którym ukrył zwłoki dziecka, w miejscu był widoczny kawałek czerwonej kurtki.

Mam nadzieję, że post Wam się podobał, osobiście uważam, że Danny Heinrich zasługuje, na znacznie większą karę, za zamordowanie, porwanie i zgwałcenie Jacoba oraz innych chłopców. Dziękuję za przeczytanie!